Igualdade

Esta liña de traballo directa e transversal empapa todo o quefacer de Feitoría Verde. Non somos quen de imaxinar e soñar a educación ambiental, os procesos educativos e a participación se non están atravesadas por unha mirada interseccional de igualdade e equidade. 

Apostamos pola transformación das sociedades sexistas, racistas e clasistas nas que vivimos, construíndo alternativas a través da prevención e xestión das violencias. Adquirindo aprendizaxes que nos leven ao desenvolvemento do botrato e a colocación dos coidados no centro da vida e das relacións; para poder identificar e transformar as relacións de poder xerarquizadas, desiguais, e excluíntes que existen.

 

As nosas propostas

Educar no coñecemento e desenvolvemento da sexualidade na adolescencia é favorecer o establecemento de relacións desexadas e consensuadas, libres de violencia sexual e de estruturas de poder e dominación. 

Para isto non hai receitas máxicas, aínda que si unha cantidade de ingredientes que é preciso desenvolver ao longo do tempo para favorecer relacións afectivo sexuais saudábeis: coidados e afectos, coñecer e cuestionar os mitos amor romántico, autocoñecemento dos corpos e formas diversas de ser e expresarse, métodos de protección nas relacións sexuais, orientacións sexuais, pracer, porno…

Non hai actividade económica produtiva que non se desenvolva e sustente sobre o traballo reprodutivo non remunerado. Sen embargo, a pesar dos avances das mulleres por incorporarse á vida laboral (remunerada) en case todos os países do mundo, a outra metade da humanidade segue sen incorporarse ao traballo reprodutivo con responsabilidade. Os coidados condicionan como nos queremos, tratamos, necesitamos… e como damos resposta a todo iso no noso día a día. Seguen a estar desigualmente repartidos en cuestións de xénero e clase social a pesar da súa necesidade absoluta.

O “botrato” así todo xunto, é un concepto que Fina Sanz reivindica en contraposición ao de maltrato, que existe dende fai moito tempo e inunda o noso imaxinario e vida diaria. Para revertir todo este maltrato é preciso visibilizar e recoñecer os coidados e practicar formas de ben querer na cotideaneidade. Desaprender é unha palabra clave neste proceso.

Para poder previr relacións de violencia é preciso primeiramente visibilizala e identificala, xa que é unha problemática moi complexa e normalizada, con diversas causas que están presentes no noso día a día. Nas redes sociais, medios de comunicación, música, publicidade…

A través de diferentes dinámicas e ferramentas de coñecemento e análise da realidade, aprofundaremos de maneira progresiva en diferentes cuestións como a socialización diferenciada de xéneros, estereotipos e roles, tipos de violencias machistas, relacións toxicas, diversidades afectivo-sexuais…

Esta é unha proposta cociñada a lume lento. O seu obxectivo é dar voz e poñer en valor a todas esas mulleres que nos rodean nas nosas aldeas, vilas e ciudades, á súa historia e ás súas vidas, non só para coñecelas, se non para xerar un diálogo interxeneracional promovido e centrado nas mulleres que recoñeza a súa contribución e valores social, cultural e económico na historia local. 

Trátase dun proceso na que a persoa é a protagonista. A nosa metodoloxía canaliza a aprendizaxe mediante técnicas e dinámicas grupais de participación e xestiona ao grupo para a súa maior eficacia no tratamento de contidos nas sesións durante todas as actividades que se van a desenvolver no proxecto.

Así esta acción formativa está centrada na participación activa de todas as mulleres involucradas, que serán as principais guías do proceso que se abra, e respectará os espazos e as dinámicas propias do grupo, para contribuír ao seu empoderamento.

É un proxecto aberto a traballar con grupos de mulleres xa en funcionamento ou outros grupos que estean por crear. E diríxese a todas as idades.

Poñer en común o parecer das mulleres para chegar a conclusións comúns e buscar solucións e alternativas fundamentadas no xénero e creadas e dirixidas por un grupo de mulleres.

Este proxecto trátase de poñer en marcha un proceso participativo no que un grupo de mulleres, a través, dunha serie de merendas ou almorzos de traballo diagnostiquen as carencias que hai no noso entorno en canto a cuestións de xénero e deseñen estratexias de mellora factibles e útiles. 

Acompáñase este proceso por unha serie de propostas formativas que complementen todo o traballo realizado. Por exemplo: obradoiro de recoñecemento dos corpos desde unha perspectiva de xénero, obradoiro de linguaxe inclusiva ou doutras materias que xurdan do propio grupo. 

O proxecto “Descarboniza! Que non é pouco…Mulleres fronte a emerxencia climática” nace da necesidade de enfrontar a emerxencia climática tendo en conta a perspectiva de xénero, facendo reais os principios do ecofeminismo e dándolle visibilidade a que xénero e cambio climático non poden nin deben entenderse de maneira separada.

Coa premisa de articular un espazo seguro non mixto para un grupo de mulleres maiores de idade con interese na dupla cambio climático e xénero, o proxecto desenvólvese nos concellos de Santiago de Compostela, Padrón, Ames e Val do Dubra, cunha proposta metodolóxica en clave de xénero a partir da definida no marco do proxecto matriz “Descarboniza! Que non é pouco…”.

Este proxecto conta co cofinanciamento da Deputación de A Coruña, a través do (FOIO0A) PROGRAMA DE SUBVENCIÓNS A ENTIDADES SEN ÁNIMO DE LUCRO PARA O MANTEMENTO DE PROGRAMAS EN POLÍTICAS DE XÉNERO NO ANO 2023 (12.705,53€), e os Concellos participantes.